Η χειμερινή περίοδος φαίνεται να λαμβάνει τέλος μιας που το Βουνό των Θεών ακολουθώντας το φυσικό του κύκλο αλλάζει χρώματα, με την άνοιξη να έχει ήδη μπει στα χαμηλότερα τμήματα, ενώ στην αλπική ζώνη ο χειμώνας ακόμα καλά κρατεί. Λίγες μέρες πριν το βουνό συνέχιζε να δέχεται σημαντικές ποσότητες χιονιού πάνω από τα 1800 μέτρα, ενώ τα λουλούδια και τα δέντρα ανθίζουν κάτω από τα 600 μέτρα με την ενδιάμεση ζώνη να αλλάζει σταδιακά.
Από κλιματικής άποψης η χειμερινή περίοδος ήταν υγρή και ζεστή, γεγονός που μεταφράστηκε σε συσσώρευση μεγάλων ποσοτήτων χιονιού πάνω από τα 1800 μέτρα, ενώ στα χαμηλότερα τμήματα (900 -1800μ) οι χιονοπτώσεις έδιναν γρήγορα χώρα θερμότερες συνθήκες, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις συνοδευόταν από έντονες βροχοπτώσεις με αποτέλεσμα τη γρήγορη τήξη του χιονιού κυρίως στα προσήλια τμήματα. Ο κλιματικός αυτός κύκλος ήταν χαρακτηριστικός σε ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα με αλλεπάλληλα υγρά μέτωπα, σχετικά υψηλές θερμοκρασίες αλλά και μεταφορά σκόνης από τη βόρεια Αφρική να διαδέχονται τα ψυχρά βόρειο ανατολικά μέτωπα (περισσότερα στη διεύθυνση της ΕΜΥ www.hnms.gr Δελτίο Φεβρουαρίου). Απόρροια των έντονων θερμοκρασιακών διαφορών ήταν οι πλαγιές του Ολύμπου να δεχτούν πολλαπλές και μεγάλες χιονοστιβάδες (Μαυρόλογγος, Ρέμα Γκαβού, Καζάνια, Κόκαλα), με έντονο κορεσμό των εδαφών σε νερό στα χαμηλότερα τμήματα και την επακόλουθη δημιουργία κατολισθήσεων.
Οι έντονες καιρικές μεταβολές είχαν ως αποτέλεσμα η ορειβατική - αναρριχητική - χιονοδρομική δράση, να είναι αυξημένη, μιας που τα χιόνια στα χαμηλά έλιωναν γρήγορα ενώ οι συνθήκες χιονιού λόγω του αέρα και παγετού ήταν πολύ καλές στα ψηλότερα τμήματα. Με σύμμαχο τις καλές συνθήκες πραγματοποιήθηκαν αναβάσεις προς τις κορυφές του βουνού, από διάφορες διαδρομές (Γκορτσιά, Ανάθεμα, Κόψη Πετρόστρουγγας, Γουμαροστάλι, Χονδρομεσοράχη, Άγιος Αντώνιος - Σκολιό, Μικρά Καζάνια), ενώ οι αναβάσεις σε Μύτικα και Στεφάνι ξεπέρασαν τις 120, τόσο από το Λούκι, όσο και από τη διαδρομή της Σκάλας.
Η χειμερινή αναρρίχηση είχε την τιμητική της εφόσον επαναλήφθηκαν διαδρομές όπως το η Κόψη Ναούμ, το Πέρασμα του Νάτση μεταξύ Στεφανιού και Μύτικα, η Comici - Escher και η Αγνώστων (Schwab - Agliari) στην βόρειο ανατολική ορθοπλαγιά του Στεφανιού, η διαδρομή Avanzo - Mussafia - Tevizini στην βόρειο δυτική ορθοπλαγιά του Μύτικα, ενώ υπήρξαν δύο απόπειρες στην Πλάκα της Σκάλας, η πρώτη (διαδρομή Πλάκα του Zerf) νωρίς το χειμώνα (Νοέμβριος) και η δεύτερη προς το τέλος του Μάρτη από τη δεξιά πλευρά της ορθοπλαγιάς χωρίς όμως να ολοκληρωθούν. Οι αναλυτικές περιγραφές των διαδρομών επιτυχημένων ή μη, παρουσιάζονται στο ορειβατικό blog "Πέφτοντας" (www.peftontas.blogspot.com).
Το ορειβατικό σκι με τη σειρά του περνάει περίοδο άνθησης, μιας που τόσο οι διασχίσεις όσο και οι καταβάσεις από τα απότομα τμήματα του βουνού αυξάνονται διαρκώς. Έτσι φέτος πραγματοποιήθηκαν διασχίσεις στο δυτικό τμήμα του βουνού όπου το πεδίο είναι πιο ομαλό, όπως ΚΕΟΑΧ - Άγιος Αντώνιος -Καλόγερος - Λιβαδάκι, ΚΕΟΑΧ - Άγιος Αντώνιος - Καρυά, η οποία διαδρομή περιλαμβάνει μία εξαιρετική κατάβαση προς την Καρυά, ενώ η πρόσβαση με ορειβατικά σκι μέχρι τη Σκάλα στο δρόμο προς το Μύτικα, αποτελεί πλέον ένα σύνηθες γεγονός. Από την ανατολική πλευρά του βουνού αναβάσεις με ορειβατικά σκι πραγματοποιήθηκαν από τη Γκορτσιά μέχρι το Οροπέδιο των Μουσών, διαδρομή αρκετά κουραστική και σπάνια με αρκετή χιονοκάλυψη ώστε να χρησιμοποιούνται τα σκι από το parking της Γκορτσιάς (Στάθης Συμεωνίδης).
Παρόλα αυτά στις περισσότερες των περιπτώσεων τα σκι κουβαλιούνται στην πλάτη μέχρι τη δεξαμενή στην τοποθεσία Στράγγο και στη συνέχεια ο δρόμος μέχρι το Οροπέδιο των Μουσών δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολος. Σημαντικές καταβάσεις με σκι πραγματοποιήθηκαν και φέτος με τη μεγαλύτερη αυτών να λαμβάνει χώρα στις αρχές Φλεβάρη από το Σκολιό μέχρι το φυλάκιο του δρόμου πάνω από τα Καλύβια Κοκκινοπηλού (1600 μέτρα), ενώ στις 8 Απρίλη πραγματοποιήθηκε η πρώτη ολοκληρωμένη κατάβαση από το λούκι του Στεφανιού από τη διεθνούς εμβέλειας Αυστριακής extreme skier Eva Walkner (www.evawalkner.com), τον επίσης Αυστριακό Andy Razic και το Γιώργο Κλαουδάτο (μέγιστη κλίση 52ο), ο οποίος πέρυσι την άνοιξη μαζί με τον Christophe Moulin είχαν πραγματοποιήσει την πρώτη κατάβαση από το Λούκι του Παραμύτικα (http://www.youtube.com/watch?v=V4DF5w-rwFQ). Την κλασσική κατάβαση από το Οροπέδιο των Μουσών αποτελεί πλέον το Ρέμα του Γκαβού (υψομετρική διαφορά 900μ, μέση κλίση 35ο), η οποία φέτος το χειμώνα φιλοξένησε πάνω από 30 σκιέρ (Αυστριακοί, Γάλλοι, Έλληνες) και αποτελεί τη γρηγορότερη κατάβαση προς τα Πριόνια (2:00 - 2:30 ώρες στο σύνολο), αφού στο τέλος της κατάβασης με σκι, περνάει το μονοπάτι που συνδέει το Στράγγο με τα Πριόνια.
Τέλος, στα σημαντικά για τον Όλυμπο γεγονότα του φετινού χειμώνα περιλαμβάνεται η ολοκλήρωση της ταινίας του Γιάννη Μπεϊνά "Όλυμπος. Ο Γνωστός Άγνωστος", ως συνέχεια του πολύ καλού βιβλίου που είχε εκδοθεί από τον ίδιο αρκετά χρόνια πριν, μέσα από την οποία παρουσιάζονται πλευρές του βουνού άγνωστες στους περισσότερους από εμάς.
Τις καλύτερες ευχές για μια όμορφη άνοιξη!
ΜΣ
Το Οροπέδιο των Μουσών στα λευκά.
Στο Λούκι του Μύτικα
Από την τελευταία προσπάθεια αναρρίχησης στην ορθοπλαγιά της Σκάλας στα Καζάνια.
Απολαμβάνοντας ένα Απριλιάτικο απόγευμα.
Η Εύα κατεβαίνοντας το Λούκι του Στεφανιού Photo: Ruedi Flueck